
Cóż bowiem cenniejszego nad życie? To jedyne, co do nas ...
Cóż bowiem cenniejszego nad życie? To jedyne, co do nas należy.
Są na świecie miejsca, gdzie tajemnice same się odkrywają.
A McMurphy pokłada się ze śmiechu. Śmieje się, ze wszystkiego. Bo wie, że trzeba się śmiać ze wszystkiego, co boli, aby zachować równowagę
i nie dać się zwariować. Wie, że nie ma nic bez bólu; nie pozwala,
by zawarty w tym komizm został przysłonięty przez ból, tak samo jak nigdy by nie pozwolił,
żeby ból został przysłonięty
przez komizm.
Jeżeli coś nie może żyć, to trzeba mu pozwolić umrzeć tak, żeby się nie męczył, z godnością.
Posłuchaj..
Życie nie zawsze daje nam to czego chcemy
(nowego telefonu, komputera, samochodu). Lecz daje okazję
aby doświadczać wszystkich aspektów życia na tym podole
(Miłości, radości, smutku, bólu, straty). Są one
konieczne by żyć, uczyć się.. bez nich nie moglibyśmy
osiągać swoich celów, spełniać marzeń.. Nasze cele zależą
tylko i wyłącznie od nas samych, od tego jaką drogę
wybierzemy, jaką naukę zaczerpneliśmy od życia
Przychodzą takie chwile, że nie wiem już, co z sobą zrobić. Kiedyś pomyślałam, wsiądę w pociąg i przyjadę do ciebie. Ale to przecież o wiele za późno, o lata za późno, o całe życie za późno.
Zwykłym ludziom nigdy nie było dane przeżyć apokalipsy.
A kiedy się działa, trzeba komuś ufać.
Nie sposób wyjrzeć poza to, co się samo narzuca.
Życie bywa kapryśne, nie zawsze zwycięża ten, kto ma rację.
Chodzi mi o to, że pisarze... kształtują życie swych bohaterów.