Z nadmiaru światła kruszy się grudzień.

 Człowiek wie, co ma, ale nie wie, co dostanie.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Słowo płynie jak woda pod przed wiosennym śniegiem.

 Nie sposób wyjrzeć poza to, co się samo narzuca.

 Czy można kogoś porzucić i jednocześnie z nim być ?

 Mowa jest podejrzana.

 Słodko jest pić, ale gorzko jest płacić za to.

 Alimenty - tarapaty taty.

 [...] strach to bardzo równomierne i intensywne ćwiczenie.

 Zaufanie to taka dziwna rzecz, która musi być obustronna.