Z nadmiaru światła kruszy się grudzień.

 Moje życie stało się pustynią.

 ... w górach można zabić drugiego także swoim ciałem!

 Kłamstwa są jak stalowe pręty klatki-gdy otoczysz się nimi,jesteś zgubiony.

 Świata nie da się ogarnąć, a życie to nieustanna improwizacja, taniec na linie, surfowanie na grzbietach okoliczności.

 Słowa nie kamienie, nigdy nas nie zranią.

 A więc wojna, pomyślał. To już koniec.

 Są ludzie, z którymi od pierwszej chwili znajdujesz wspólny język. A potem bez względu na upływ czasu, dzielące was kilometry albo dni milczenia wystarczy, jedno spojrzenie i znów rozumiecie się bez słów.

 Trzeba być kretynem, żeby tak się wpakować w trupa i w nim utkwić!

 Nie ma co kurczowo trzymać się życia, które może przynieść tylko cierpienie.

 Wielkość człowieka polega na jego postanowieniu,
by być silniejszym niż warunki czasu i życia.