W moim teraz to nieważne.

 Co u mnie? Jak zwykle, coś się sypie, koś się kłóci, ktoś się czepia, ktoś przychodzi. Ja zostaję.

 Wieczność jest korektorką czasu.

 Cały kłopot polega na tym, że głupcy są pewni siebie, a mądrzy pełni wątpliwości.

 Więc życie toczy się dalej. Dzieją się różne rzeczy. Jeśli pozwolimy im się dziać, dzieją się.

 Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.

 Kiedy człowiek widzi wokół siebie tylko doskonałość, nawet ona zaczyna w końcu nużyć.

 Zawsze możemy być uprzejmi dla tych, co nas nie obchodzą.

 Miej najpierw siebie na względzie, o resztę świata martw się później.

 Kto portretuje, samego siebie portretuje.

 Krzyk jest najciekawszym ze słów.