O, ty moja piękna, moja wspaniała katastrofo...

 Nic w życiu nie jest tak proste, jak to sobie na ogół wyobrażamy.

 Dla niektórych ludzi twoje życie może być jedyną Biblią, jaką przeczytają.

 A poza tym kim jesteś, żeby być sędzią i sądzić (...).

 Nie czuła strachu, a raczej irytację, że znowu okazała się zabawką w rękach przeznaczenia.

 Ja nie istnieję, przypomniał sobie.

 Tak i swawola niewoli jest matką.

 Wspomnienia - to dywidendy, które płaci życie.

 Heroizm, powiedział sobie w duchu, sprowadza się do tego, żeby wytrzymać jeszcze minutę.

 Tak pracować, jakby się miało żyć wiecznie.Tak żyć, jakby trzeba było jutro umierać.

 Nie oczekuj, że życie będzie sprawiedliwe. Nie ma takiego prawa. Świat nie obiecuje sprawiedliwości niczyjemu urodzeniu... To iluzja. To ludzie mają prawo do sprawiedliwości. Musimy ją stworzyć, jeżeli jesteśmy jej godni.