
O, ty moja piękna, moja wspaniała katastrofo...
O, ty moja piękna, moja wspaniała katastrofo...
Zabawne. To, co dobre, rzadko przychodzi łatwo.
Wybaczamy pomimo tego co czujemy.
Czytelnicy przyzwyczajeni są do tego, że pisarz to istota, która żyje za grosz, a mówi za milion, a nie odwrotnie.
Ryzyko jest ukochanym dzieckiem fortuny.
Gdziekolwiek była ona, tam był Raj.
[...] nic w życiu nie jest dane raz na zawsze.
...uczoność bez rozsądku na mało się przyda.
Szalonych możnych pilnie strzec wypada.
Żywot przedmiotów jest trwalszy od życia ludzkiego.
Trzeba być szalonym, by nie myśleć o wieczności. Każdej chwili można przekroczyć jej próg.