Gdybyż można opancerzyć się na upokorzenia!

 Tak właśnie wygląda życie. Myślisz, że coś wiesz, że coś kontrolujesz, a na końcu i tak czeka cię bezgraniczne zdumienie.

 Im dłużej się żyje, tym ranek jakby wcześniej przychodzi z każdym rokiem.

 Nawet nie pytaj, jak zginął bo i tak ci nie powiem.

 Istnieją jednak koszmary, które nie znikają w świetle dnia...

 Przesadne smutki oraz radości są tylko dla ludzi z nadmiarem czasu.

 Oszczędnością i pracą ludzie się bogacą.

 Bądź wdzięczny za dar najmniejszy, a staniesz się godny otrzymywać większe.

 (...) a jeśli kiedyś znika ktoś, kto nas zna, tracimy jakąś wersję samych siebie.

 Są więzienia gorsze od słów.

 I nigdy nikomu ani niczemu nie oddawaj całej siebie. Zostaw choć kawałek na własność, żebyś miała do czego doszywać, jak Ci resztę wyszarpią. Ta rada dotyczy głównie serca.