Byłam rozedrganym powietrzem, jakie widuje się nad ogniem.
Byłam rozedrganym powietrzem, jakie widuje się nad ogniem.
Jeśli chcesz być wielki, zaczynaj od rzeczy małych. Zakładaj głęboki fundament pokory, skoro zamierzasz budować wysoko.
Pogoń za dostatkiem przekonuje człowieka, że inni żyją w jeszcze większym dostatku.
Umierać musi, co ma żyć.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Niczym zakochany diplodok trąca mnie swoją malutką i płaską główką.
Stale przebywamy wśród ludzi, a tak naprawdę żyjemy i umieramy w samotności.
Rak czasu zżera nas po kawałku.
On się bawił, ona stała.
On zrozumiał, ona zapomniała.
Ulice są pełne milczących opowieści.
Ludzie którym ze sobą nie po drodze często się mijają.