Dla człowieka, który spełnił swoje naturalne obowiązki, śmierć jest tak ...

 Uśmiechnij się do chłopca, który sprzedaje mokre róże.

 Nikogo nie nazywaj wielkim, dopóki nie umrze.

 Kiedy się gada, zawsze się mówi za dużo. A potem człowiek rozpamiętuje każde swoje słowo.

 Tajemnica to naczynie wszystkich życzeń, nadziei, przeczuć, marzeń i możliwości.

 Najwięcej życia ma w sobie Śmierć!

 Jeśli pozostanę sobą i nie zapomnę, kim jestem, wszystko będzie dobrze.

 Królestwo kłamstwa nie jest tam, gdzie się kłamie,
lecz tam gdzie się kłamstwo akceptuje.

 Nie wolno więc nigdy kłamać, ani dla uniknięcia śmierci i mąk, ani dla zachowania sobie samemu lub innym życia, sławy lub majątku, ani dla ocalenia niewinnego, niesłusznie oskarżonego, ani nawet dla zapewnienia bliźniemu zbawienia. Lecz jakże wypada postąpić sobie w pewnych przykrych okolicznościach, kiedy się nas o coś pytają? Można nie powiedzieć prawdy, o którą się nas pytają, ale nie wolno jest jej zaprzeczać. Można też zwrócić uwagę pytającego na co innego. Nadto, wolno używać pewnych wyrażeń, które nie będąc literalnie prawdziwymi, nie są jednak kłamstwami ponieważ znaczenie ich łatwo pozwala odgadnąć zwyczaj mówienia.

 Życie jest całością - i dobra i zła,które muszą być razem przyjęte.

 Kłamstwo jest jak królik – rodzi mnóstwo małych kłamstw.