Obudzisz się, ty moja królewno...

 Cokolwiek w sobie ma ten świat odmienny,Wszystko przemija jako jednodziennyKwiat, który pięknie się rozwinie rano, a w południe zaginie.

 Prawdziwy bohater bawi się sam.

 Nikt nie lubi prawdy prosto z mostu,
chociaż jest o niebo bardziej interesująca.

 Wszystko się kończy. Gatunki wymierają. Przekonanie, że jest inaczej, było tylko zarozumiałością, produktem wybujałego
ego, przekleństwem nadmiernego poczucia własnej wartości.

 Położenie geograficzne, jak to mówią, to przeznaczenie.

 Nieszczęścia zsyłane są nam po to, abyśmy uważniej przyjrzeli się swemu życiu.

 Nie ma nic bardziej moralnego niż bycie nieużytecznym.

 Pewne drzwi trzeba zamknąć.
Nie ze względu na dumę czy złość.
Po prostu prowadzą donikąd.

 Być może przeznaczenie nie istnieje, ale powinno istnieć.

 Dla człowieka, który spełnił swoje naturalne obowiązki, śmierć jest tak naturalna i mile widziana jak sen.