Człowiek nigdy nie ogląda się na to, co zrobione, ale na to patrzy, co ma przed sobą do zrobienia.
Istota matematyki zawiera się w jej wolności.
Przemoc niczego nie rozwiązuje.
Tak naprawdę jednak prawdziwą walką jest pisanie.
Możesz otworzyć jej drzwi, ale nie zmusisz jej, by przez nie przeszła.
Bo w życiu nie chodzi o to, żeby żyć, ale żeby przeżywać!
Strasznie ciężko jest pogodzić się z bezsilnością.
Jak teraz myślę o życiu, sergeancie, wydaje mi się ono rzeką. Jak rzeką jest płynne, zmiennicze, toczy się własnym, niezmiennym rytmem i nie da się go zatrzymać, przerwać, odwrócić. Jak rzekę, można je przekroczyć, przepłynąć, ominąć, ale nie da się go podporządkować swoim ambicjom.
Ja jestem zwykłym śmiertelnikiem bez konserwantów i polepszaczy.
Czasami musimy przestać analizować przeszłość, przestać planować przyszłość, przestać zastanawiać się co tak naprawdę czujemy, przestać decydować rozumem co chce czuć serce. czasem musimy po prostu powiedzieć sobie “niech się dzieje co chce” i iść dalej.
