Każdy człowiek – człowiekiem. Nie – białym, czarnym, śniadym czy ...

 W człowieku dominuje pragnienie decydowania o sobie do końca.

 Jak przekleństw wiązanki bywają poranki.

 Dlaczego czasami tak trudno jest rozmawiać? Zamiast prośby o wyjaśnienie serwujemy chłodne spojrzenia. Zamiast żartu - milczenie. Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! Obejmij mnie! Kochaj mnie! A jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Ile kto ma cierpliwości, tyle ma mądrości.

 Możesz się wściekać, ile chcesz, ale nic nie poradzisz na to, na co nic nie poradzisz.

 Ludzkie oczy z miast gwarnych i lepianek polnychPłyną ku rzęsom jasnej gwiazdy uroczyście;Wiatr, skrzydła rozpostarłszy, po stawach okolnychŚlizga się, z boku na bok chyląc powłóczyście.

 Szepty mają taką siłę, że w łóżku powinny być zakazane.

 Każdy popełnia błędy, ale najważniejsze to je dostrzec, spróbować naprawić i nigdy ich nie powtarzać.

 Gdy lud nie ma głosu poznaje się to nawet przy śpiewaniu hymnu.

 Wszystko, co musisz zrobić, to pisać jeden prawdziwy zdanie. Napisz najprawdziwsze zdanie, jakie znasz. Czyń to nieustanie. Powtarzaj, aż odpłyniesz w nieświadomie napisanych słów. To jest twój rytm życia. To jest twój puls. Nim jesteś.