Z prądem nie zawsze płynie czysta woda.

 Dramat zaczyna się wtedy, kiedy nie ma się już gdzie iść.

 Zauważyliście, że z biegiem czasu coraz mniej jest w życiu wesołych kolorów? Pod koniec wszystko staje się szare jak pokrowce na meblach czy sukienka prana zbyt wiele razy.

 Spotkanie z pisarzem zazwyczaj przynosi rozczarowanie-rzekł.

 Szlag żeby trafił męki twórcze.

 Zapominamy, jak ważna jest zwyczajna rozmowa, wspólna kawa, dobre słowo do poduszki. Zapominamy, że to słowa budują mosty, a milczenie jak ogień je spala. Zapominamy, ile znaczą drobiazgi, dobre gesty, ciepło głosu, smaki i zapachy. Zapominamy, że mamy emocje i marzenia. Zapominamy, że jesteśmy ludźmi…

 I widział niebiańskie światło. Które odwzajemniało jego spojrzenie.

 Bo co ci po duszy, jak nie będziesz miał ziemi.

 Czynność - to kwiat myśli; radość i cierpienie stanowią natomiast jej owoc.

 Ludzie są bezradni wobec losu, są ofiarami czasu. I własnych uczuć...

 Jak pięknie to było przedstawić się najpierw i tak dopiero dać się poznać.