Odeszła, brnąc przez gruzy swoich planów.

 Ostrzegałem cię, że igrasz z ogniem! Ale nie słuchałaś.

 Życie jest zbyt krótkie, aby tracić czas na rozmowy o niczym.

 Tym samym mózgiem myśleć i wierzyć?

 Ani teraz, ani nigdy bo umarli nie powracają.

 Dlaczego szukasz spoczynku, kiedyś zrodzony do pracy?

 Czasami wydawało mu się, że wszystko, co przeżył, to był sen zmysłowy i nic więcej.

 Poznała, że samotność jest nieszczęściem w pewnych stanach duszy.

 Nie zamierzała jednak rozjaśnić włosów. Wszystko ma swoje granice.

 Ufałeś jej, a ona cię zdradziła. Po czymś takim długo się liże rany.

 Ci którzy nie czują zazdrości nie czują nic.