Nie ma nieśmiertelności innej niż pamięć ludzka.

 Człowiek zawsze może wstąpić na lepszą drogę - póki żyje.

 Mam już taki charakter, że aby coś zrozumieć, muszę najpierw spróbować to zepsuć.

 Nie ma we mnie dawnych marzeń. Niczego nie planuję. Mało wymagam od innych. Właściwie to niczego nie oczekuję. Nie stawiam warunków. Zaczęłam rozumieć, że na niewiele rzeczy w życiu mam wpływ. Mogę być odpowiedzialna jedynie za siebie, nie za innych. Życie to labirynt wyborów. Czasami trzeba puścić wszystko wolno, nieważne jak bardzo jest nam tego żal i że kiedyś pokładaliśmy w tym nadzieję. Trzeba iść dalej. Mieć w sobie siłę żeby niepotrzebne emocje zostawić w przeszłości, a nie toczyć walkę z samym sobą. Chcę odetchnąć świeżym powietrzem i zakończyć to, co niepotrzebne. Jedynie tęsknota czasami rozrywa mi skórę. Ale to nie tęsknota za Tobą. Nie miej złudzeń. Ja tęsknię za sobą.

 Wszystko, co człowiek może wygrać w
grze dżumy i życia, to wiedza i pamięć.

 Jestem jak matka natura, nie znoszę pustki.

 Nie w poznaniu leży szczęście, lecz w dążeniu do niego.

 Twoje serce jest tam gdzie twój skarb. Musisz odnaleźć ten skarb, aby wszystko nabrało sensu.

 Młodości! ty nad poziomy wylatuj.

 Przyzwyczajenie się do rozpaczy jest gorsze niż sama rozpacz.

 Jutro nastąpi szybciej niż się tego spodziewa.