Nie ma nieśmiertelności innej niż pamięć ludzka.

 Czasami człowiek nie wie, czego potrzebuje, a potem jest już za późno.

 Przypadkowe spotkanie jest czymś najmniej przypadkowym w naszym życiu.

 Samotność to dziwna rzecz.
Zakrada się cicho i niepostrzeżenie. Siada obok Ciebie w ciemności. Głaszczę Cię po włosach, kiedy śpisz. Owija się wokół twojego ciała i zaciska się tak mocno, że brakuje Ci tchu, że zamiera twój puls, choć krew płynie coraz szybciej. Dotyka ustami miękkich włosków na twoim karku. Zostawia kłamstwa w twoim sercu, kładzie się w nocy w twoim łóżku, wysysa światło z każdego kąta. Nie odstępuje Cię na krok, kurczowo trzyma Cię za rękę tylko po to, żeby jednym szarpnięciem pociągnąć Cię w dół, kiedy usiłujesz się podnieść.

 Byłem kiedyś takim jak Ty. Takim jak ja będziesz kiedyś Ty.

 Nic nie boli tak jak życie.

 Ile człowiek ma czasu na powiedzenie że kocha ponad wszystko po tym jak podetnie już sobie żyły??? (Na wszelki wypadek pamiętaj jedno kocham Cię)

 Lecz czymże była śmierć, jak nie przejściem do nowego życia, odwróceniem kartki.

 Umarłeś, i to mnie uspokaja.

 Wszystko inne to świadome mity, błędne interpretacje i poważne omyłki datowania!

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, ale rzeczywistością do doświadczenia.