Nie ma nieśmiertelności innej niż pamięć ludzka.

 Egoizm nie polega na tym, że żyje się tak, jak się chce, lecz na żądaniu od innych, by żyli tak, jak my chcemy.

 Doświadczenie pozwala nam kierować własnym życiem wedle zasad sztuki, brak doświadczenia rzuca nas na igraszkę losu.

 Czas się nie śpieszy - to my nie nadążamy.

 Najmniej doceniamy życie, kiedy jesteśmy zdrowi, szczęśliwi i spełnieni. Poczucie wdzięczności przychodzi nam najczęściej wtedy, kiedy tracimy te rzeczy.

 Pewnego dnia kłamstwa zawalą się pod własnym ciężarem, a prawda powstanie.

 Marzenia umierają i przepadają w otchłani czasu, to jedna z gorzkich prawd życia. Jedna z wielu.

 Często się zastanawiam, jak by to mogło z nami być w innych okolicznościach.

 Kto potrafi udowodnić, że to było. Przeszłość jest śmiercią bez trupa.

 To proste. Podobne wzywa podobne.

 O tym o czym nie można mówić, trzeba milczeć - wszyscy nosimy ze sobą swoje Wolfsegg i mamy ochotę wymazać je
dla własnego ocalenia, wymazać poprzez zapisanie i zgładzenie.