[...] dom pogrzebowy prowadzony przez kobietę nie wzbudza niczyjego zainteresowania.

 Jeśli coś postanowiłeś, zrób pierwszy krok. I nie bój się zrobić następnego. Bój się bezczynności. Wyznacz sobie cel i wyrzuć z głowy całą resztę.

 Jeśli ktoś zbyt długo żyje w miejscu doskonałym, zaczyna się nudzić.

 Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy.

 To jakby sunąć po powierzchni ogromnego klejnotu.

 Jestem życiem. Ja i życie to jedno. Jak więc mogę stracić życie? Jak mogę stracić coś, czym Jestem? To niemożliwe.

 Myśleć to co prawdziwe, czuć to co piękne i kochać co dobre - w tym cel rozumnego życia.

 Nie sięgaj po to, czego utrzymać nie zdołasz.

 Wielu ludzi czci dziś "nieświętą trójcę": mianowicie na pierwszym miejscu naukę, dziecko nauki - technikę - na drugim, a potem pochodzącą od obu - wysoką stopę życiową.

 Życie to nie oczekiwanie, aż burza minie… To nauczenie się, jak tańczyć w deszczu.

 U schyłku życia człowiek ma to, co czuł idąc przez nie.