[...] dom pogrzebowy prowadzony przez kobietę nie wzbudza niczyjego zainteresowania.

 Serce zawsze jest za tym, by ratować, co się da.

 Pewne rzeczy w życiu, nim jeszcze zdążymy się do nich przyzwyczaić, zmieniają się w czasie krótszym od jednego krzyku.

 Nie wymażę nic z mojego życia. Każda rzecz, nawet najmniejsza doprowadziła mnie do tego, kim jestem teraz. Rzeczy piękne nauczyły mnie kochać życie. Rzeczy złe nauczyły mnie jak żyć.

 Nie pozwól, aby wczoraj
zabrało ci za dużo dzisiaj.

 W życiu można się śmiać i płakać. Wygrywać i przegrywać. Pamiętać i zapominać. Upadać i wstawać... Ale najpiękniejsze jest to, że życie daje nam szansę, by zaczynać wszystko od początku.

 Kiedy obie strony zyskuja, wszystko toczy sie gladko, niech mi pani wierzy.

 Najczęściej ten, którego się szuka, mieszka tuż obok.

 Wniosek: nasza przyszłość to jeszcze ciągle "jeśli", a nie "kiedy".

 Bo to było naprawdę cudowne uczucie, patrzeć w lustro i postrzegać siebie jako piękną.

 Umrzeć dla Niewidzialnego – oto metafizyka!