
Piekło jest pełne śmiałków. Kto nie kocha życia, zwykle je ...
Piekło jest pełne śmiałków. Kto nie kocha życia, zwykle je traci.
Największą umiejętnością życia - i najrzadszą - jest uznanie tego, kim jesteśmy, robienie tego, co umiemy, i tylko tego - i znalezienie w tym szczęścia.
Kto sam nie jest w stanie się uratować, nikt inny go nie uratuje.
Ludzie częściej marzą o powrotach niż o odjazdach.
Sny są prawdziwe, dopóki trwają, a czyż my nie żyjemy w snach?
Czasem spotyka się kogoś nieziemsko pięknego. Potem z nim rozmawiasz i po kilku minutach umierasz z nudów. Ale czasem spotykasz kogoś i myślisz sobie: 'Jest w porządku, może być'. A potem go poznajesz. I jego twarz staje się nimi. Jego osobowość jest na niej wypisana. I staje się czymś nieziemsko pięknym...
Człowiek, którego całe życie jest zaplanowane, jest teoretycznie martwy. Jego wrażenia przestają być dla niego rzeczą realną. Zostaje obcytem samym sobie, a także innym ludziom.
Co będzie jeśli - i nigdy się nie dowiesz, dopóki tego nie zrobisz.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz cały czas podążać naprzód. Nie można zwolnić, nie można stanąć w miejscu. Tylko ruch, tylko ciągłe poszukiwanie, dążenie do celu daje nam szansę na szczęście i spełnienie.
Mnóstwo ludzi istnieje, ale takich,
co naprawdę żyją, można wskazać palcem.
Ciąża- słowo najbardziej brzemienne w skutkach.