Ludzie gromadzą obrazy, wydaje im się, że wchodzą w ich posiadanie, i tylko to się liczy.

 Maski się zmieniają, ale twarze pod maskami pozostają te same.

 Zapach krwi tchórza drażni mi nozdrza.

 Jak można wierzyć słowom kogoś, kto sam sobie nie dowierza?

 Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! obejmij mnie! kochaj mnie! a jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Plotki, nawet prawdziwe, są jak płomienie: odetnij dostęp tlenu a zamigocą i zgasną.

 Miał być jak wieczność, przeminął nim nadeszło lato.

 Życie nie daje nam tego, co
chcemy, tylko to, co dla nas ma.

 Nie jestem dziewczyną Twojego typu. Lubię czuć kiedy facet się stara i że jestem kimś a nie kimkolwiek. Lubię rozmawiać o pogodzie i o tym co u Ciebie słychać. Lubię być a nie bywać.

 Wszystko w tym życiu można przebaczyć. Poza prawdą...