Kiedy obie strony zyskuja, wszystko toczy sie gladko, niech mi ...

 Ludzie z lekkim bagażem przechodzą najlepiej przez życie.

 Ostatecznie, dla należycie zorganizowanego umysłu, śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody...

 To śmieszne, że coś może się
rozgrywać niemal na oczach ludzi,
a oni i tak wyciągną fałszywe wnioski.
Ale trudno się dziwić, skoro wszystko
ma dwie strony, a ludzie zwykle widzą
tylko tę jedną - zewnętrzną.

 Kaleczą się i dręczą milczeniem i słowami, jakby mieli przed sobą jeszcze jedno życie.

 Żyje się jedynie po to, żeby być gotowym na długie leżenie w grobie.

 Nuda i strach uczą - ale dopiero gdy miną.

 Jeżeli zawędrujesz dość daleko,
wszelkie reguły ulęgną zawieszeniu.

 Dużo ludzi nie wie, co z czasem robić. Czas nie ma z ludźmi tego kłopotu.

 Wbrew potocznemu mniemaniu cierpienia przywiązują nas, przygważdżają do życia: są to nasze cierpienia, pochlebia nam możność ich wytrzymywania, zaświadczają one o naszym statusie bytów, nie zaś widm. A tak gwałtowna jest duma z cierpienia, że przewyższa ją tylko duma z cierpień już doznanych.

 Nie jest ważne, co człowiek zdobył, lecz to, kim jest jako człowiek w relacji do innych.