Granica między korupcją a zabijaniem jest bardzo krucha.

 Grzeczność jest jak poduszka powietrzna:niby nic w niej nie ma, a jednak z nią wygodnie.

 Dokonujemy wyborów i musimy z nimi żyć.

 Lepiej, jak się będziesz bronić, niż żebyś miała dać się pokroić jak tort.

 Któż jednak powie, że za
tymi chmurami nie ma słońca?

 Smutne jest to, że po tak zaje*istych chwilach spędzonych razem, ludzie nagle przestają się znać.

 Kłamstwa są jak stalowe pręty klatki-gdy otoczysz się nimi,jesteś zgubiony.

 Każda epoka ma swe własne cele i
zapomina o wczorajszych snach.

 Wszystko wygląda pięknie w marzeniach,
ale gdy rzeczywiście coś się zdarza, przeważnie okazuje się, że nie jest to takie przyjemne.

 Świata nie naprawisz, możesz tylko naprawić siebie.(...) A co robią inni? Niech cię to nie obchodzi. Rozliczaj zawsze tylko siebie.

 Jak teraz myślę o życiu, sergeancie, wydaje mi się ono rzeką. Jak rzeką jest płynne, zmiennicze, toczy się własnym, niezmiennym rytmem i nie da się go zatrzymać, przerwać, odwrócić. Jak rzekę, można je przekroczyć, przepłynąć, ominąć, ale nie da się go podporządkować swoim ambicjom.