Granica między korupcją a zabijaniem jest bardzo krucha.

 Przywódca nie tworzy pionków - tworzy ludzi.

 Ludzie przychodzą, ludzie odchodzą. Wiemy o tym, ale za każdym razem, gdy się to zdarza, jesteśmy zaskoczeni. To jedyna rzecz w naszej egzystencji, której możemy być pewni, ale często łamie nam serce.

 Ludzie boją się śmierci, bo nie umieją cenić życia.

 Niektóre rzeczy dają więcej przyjemności, kiedy nie jest się na nie przygotowanym.

 Zaangażowanie osobiste powinno być obce profesjonaliście.

 Jeśli myśli mogą zniekształcić język, to również język może zniekształcić myśli.

 Śmierć przychodzi nagle, a życie jest kruche i krótkie.

 W naszym życiu nic nie jest na stałe. Na tym polega jego urok. Życie to chaos. Ale głęboko wierzę, że ludzie, którzy się obok nas pojawiają dzielą się na dwie kategorie. Czasami znajdujemy osobę, która będzie z nami na lata, a czasami zjawia się obok nas ktoś na chwilę. Na sezon. Jak kolekcja wiosna/lato, jesień/zima. Ktoś, kto jest z nami z określonego powodu. Ktoś, kto nas czegoś nauczy. O sobie albo o świecie. I siebie również. Ktoś, kto da nam dużo przyjemności. Obudzi w nas uczucia, które – wydawałoby się – dawno w nas przygasły. Ktoś, kto nas zmieni. A później po prostu odejdzie.

 Jedno, co można zrobić, to podejść do rzeczy filozoficznie, czyli powiedzieć sobie: "srał to pies".

 Diagnoza ludzkości - tragizm nawracający.