Gdy wiatr nie służy, do wioseł trzeba.
Gdy wiatr nie służy, do wioseł trzeba.
Abyście tylko potrafili położyć kwiaty pomiędzy smutnymi liśćmi życia!
Życie to sztuka wyłuskiwania, raczkowania, wysupływania się z epok i z wszystkiego, co fałszywe, do prawdy, jasnej i prostolinijnej, której nikt nie jest w stanie zaprzeczyć.
Historia jest świadkiem czasów, światłem prawdy, życiem pamięci, nauczycielką życia.
Człowiek potrzebuje drugiego człowieka więcej niż chleba i wody.
Nieszczęśliwi z cierpień drugich odnoszą pociechę.
Głupotą jest znikać z życia kogoś, kto ustawił nas na pierwszym miejscu. Kto oddał nam swoje serce, duszę i emocje. Uciec bez słów okrywając dnie i noce tej osoby ciszą, pustką i zastanowieniem. Nie róbcie tego. Nie odchodźmy od dobrych ludzi, myśląc, że na nich nie zasługujemy. Możecie im zniszczyć życie.
Smak śmierci jest na moim języku. Czuję coś, co nie jest z tego świata.
Bladość pokazuje, jak bardzo ciało może zrozumieć duszę.
Ludzie już niczego nie oczekują, bo są zawalenia wszystkim sto razy za bardzo: sto razy za dużo informacji, sto razy za dużo obrazków, sto razy za dużo kolorów.
Ja mówię, że dom jest tam, gdzie jest krzesło i szklanka.