Nigdy nie docenia się należycie ludzi, dopóki nie znikną.
Nigdy nie docenia się należycie ludzi, dopóki nie znikną.
Lubię ludzi, ale nie wszystkich. Wiele wybaczam, ale nie wszystko. Szybko zapominam, ale nie zawsze. Ci, których lubię już o tym wiedzą. Ci, których nie lubię to zauważą. Dla prawdziwych przyjaciół mogę przejść przez piekło. Wrogom jednak wskaże tam dyskretnie drogę.
Ludzie są jak pistacje. Jedni otwarci, drudzy zamknięci i trudni do rozgryzienie, a inni po prostu puści.
Życie jest naprawdę proste, ale uparcie się wszyscy staraliśmy skomplikować go.
Nie martw się zbytnio - żyj!
Otaczaj się takimi ludźmi przy których możesz otwarcie cieszyć się ze swoich sukcesów i jednocześnie mieć pewność,
że Oni cieszą się Twoim szczęściem.
Wszystko jest trudne zanim stanie się proste.
Milczenie to tylko inna forma kłamstwa.
Jeżeli zaryzykujesz uczciwość masz 99 pewności, że przegrasz ale staniesz się jednym z tych, dzięki którym warto żyć.
Śmierć? Nieważne!
Życie? Nieważne!
Ważne – zwyciężyć.
Między wnętrzem i zewnętrzem nie ma łączności. Szklane fasady odsyłają otoczeniu jego własny obraz. Są bardziej nieprzekraczalne niż jakikolwiek mur
z kamienia. Wszystko komunikuje,
ale spojrzenia nigdy się nie spotkają.