Paradoks to przywilej filozofów.

 I nigdy nikomu ani niczemu nie oddawaj całej siebie. Zostaw choć kawałek na własność, żebyś miała do czego doszywać, jak Ci resztę wyszarpią. Ta rada dotyczy głównie serca.

 Całe życie czekamy na nadzwyczajnego człowieka, zamiast zwyczajnych ludzi przemieniać w nadzwyczajnych.

 Poezja zawsze nam wróży, jeśli tylko jest w niejchoć szczypta prawdy o życiu i o człowieku.

 Człowiek tylko wtedy rozumie swoje życie, kiedy w każdym człowieku widzi siebie.

 Najgorzej jest czekać. A jeszcze gorzej nie wiedzieć, na co się czeka, albo czy w ogóle warto czekać. To jest życie.

 Może to tylko znak, że w istocie rzeczy nie są takie, jakimi się wydają?

 Pragnienia w człowieku nie wolno gasić, bo to tylko smutek z tego.

 Cóż bowiem cenniejszego nad życie? To jedyne, co do nas należy.

 - Wyglądasz na zmęczonego..?
- Nic tak nie męczy, jak spieprzone życie.

- No, ale jest coś co sprawia ci radość ?
- To, że gdybym ze sobą skończył, nikt by z tego powodu nie cierpiał.

 Mój ojciec zawsze mi mówił - powiedział Marden - że najwspanialszą rzeczą, jaką może zrobić człowiek na tym świecie, jest zrobić tak dużo jak się da
z materiału, który nam dano. To właśnie jest sukces i nie ma żadnego innego.