Paradoks to przywilej filozofów.

 Z biurokracją rzadko kto wygrywa.

 Każdy sam musi znaleźć drogę do własnej duszy.

 Chciałbym żyć trzeźwy a umrzeć pijany.

 Często wybaczamy tym, którzy nas nudzą, lecz nie wybaczamy tym, których my nudzimy.

 U fanatyków marzenie i złudzenie umierają ostatnie.

 Oprócz optymistów i pesymistówistnieje jeszcze trzeci gatunek: przewidujący.

 Dlatego ja, choć pałac mam, własnego lokaja udaję.

 Jednak natura ludzka jest niezbadana i pełna niespodzianek.

 Nie wiem, jak mam wracać do życia, w którym dzieję się tylko ja.

 Teraz spójrzcie na nas wszystkich, tylko popatrzcie, jacy zrobiliśmy się popaprani.