Płomyk jarzył się tylko po to, by pokazać ciemność.

 Chcę w moim życiu móc kochać kogoś, kto pokocha mnie.

 Młodzi ludzie chcieliby być wierni, a nie są, starzy, chcieliby być niewierni, ale nie mogą.

 Już serce jej wyschło; zresztą ona sama nie jest pewna, czy ma serce.

 A ja stoję i zastanawiam się dlaczego, gdzie, co.

 Nie ma ludzi, którzy by się lepiej rozumieli, niż żołnierze i księża.

 Ale życie to nie jest rozbita szklanka. Tego nie da się odkupić.

 Zdarza się, że dostajesz to, co myślałeś, że chcesz, a okazuje się, że to wcale nie tak miało być.

 Lekcja pierwsza: to uczucie jest kompletnie irracjonalne i nie istnieje gwarancja odwzajemnienia.

 Radę, którą dajesz drugiemu, zastosuj również do siebie.

 Nie szczędź czasu, żeby być szczęśliwym.