Płomyk jarzył się tylko po to, by pokazać ciemność.

 Rzadko kiedy czasy są surowsze niż ludzie.

 Jestem strasznym nadwrażliwcem. Bycie nadwrażliwcem to chodzenie po cienkiej linie: jest euforia, czyli nagła radość z drobiazgów albo depresja, czyli załamanie i upadek. Niektóre rzeczy widzę trzy razy mocniej niż inni. Tak jak zauważam różne piękne sprawy, tak widzę syf, którego ludzie nie zauważają. Wrażliwość, która daje mi masę możliwości, musi ze mnie wyjść. Jak zaczynam ją w sobie kumulować, to jest źle.

 Za dużo chcemy ogarnąć rozumem. Powinniśmy pamiętać o sercu.

 Tylko głupi odmawia, kiedy mądry prosi.

 Groźby mają wartość jedynie wtedy, gdy jesteś w stanie je spełnić.

 Ogarnięci chorobą nie umieją liczyć. Nałóg trzyma ich w garści.

 Nie chodzi o to, by przetrwać, ale o to, by żyć z pasją, z jakimś entuzjazmem, żądzą życia i czasem z lekkim szaleństwem. To jest prawdziwe życie.

 Nie ma nic lepszego niż strach, by zniszczyć nikczemnego wroga.

 ....pod koniec pieniędzy zostawało jeszcze bardzo dużo miesiąca.

 (...) miała pociągła, sympatyczną twarz owcy.