Życie jest za krótkie, żeby je planować.

 Upodobniamy się do tych, których lubimy.

 Nikt za życia nie zna własnej świętości, a często i świętości innych.

 Być może czasami najlepiej jest być niewidomym, wtedy widzi się rzeczy takimi, jakimi są naprawdę, a nie pozwala się oślepić ich wyglądowi.

 Ubrana skromnie, ale z tą skromnością, która kosztuje grube pieniądze.

 Porównuję swoje życie do rzeki, płynącej przez zróżnicowany krajobraz, pod słońcem i w deszczu, w dzień i w nocy. Moje zadanie polega na pokonywaniu kolejnych odcinków tej rzeki i zaakceptowaniu tego, co na mnie czeka, z radością lub smutkiem.

 Aby pisać historię, trzeba być więcej niż człowiekiem, ponieważ autor trzymający pióro wielkiego sędziego powinien być wolny od wszelkich uprzedzeń, interesów lub próżności.

 Kiedy dorosnę, nie będę już robić wszystkiego, co ktoś sobie zażyczy.

 Przyszłość należy do tych, którzy wierzą w piękno swoich marzeń.

 Wciąż wzrastamy i wciąż jesteśmy tacy mali.

 Masz rozum? – Mam. – Czemuż więc z niego nie korzystasz?