Zestarzałem się. Straciłem odwagę.
Jestem niezawodny jak wieczne potępienie.
Życie to teatr, ale większość ludzi nie ma swojej roli. Grają to, co podsunął przypadek, nie grają siebie.
Będzie wówczas wiedział, że przegrał... że na próżno popełnił morderstwo doskonałe.
Lepiej rozumieć mało, niż rozumieć źle.
Historia to uzgodniony zestaw kłamstw.
Potem zrobiła mi herbatę i awanturę, jedno i drugie podając do łóżka.
Nadzieję od ułudy dzieli cienka linia.
Pewnego dnia z tych wszystkich skomplikowanych emocji, ze złości, żalu smutku i tęsknoty zostanie tylko zwykła, prosta obojętność.
Czasem trzeba udawać do samego końca,
bez względu na to, co się naprawdę czuje.
