Nie próbuj żyć wiecznie, bo ci się nie uda.

 Tak, mieszkanie numer pięćdziesiąt rozrabiało, i nic na to nie można było poradzić.

 Rosyjskie więzienie nie karze, tam się człowieka niszczy.

 Jeśli raz zaakceptuje się szaleństwo, można się już od niego nie uwolnić.

 Nie zakłócałem spokoju. Zakłócałem wojnę.

 Uczono mnie, że światło i cień są ze sobą nierozerwalnie związane.

 Nie ma wolności dla człowieka, jak długo nie pokonał on strachu przed śmiercią.

 Wnętrze mieszkania to jakby klucz do osobowości gospodarza.

 Jedyną drogą do wolności jest śmierć.

 Życie to nie tylko czekanie na to, co ma przyjść, lecz również pragnienie, by to do czego dążymy, stalo się rzeczywistością. Siła i odwaga to cnoty, które pozwalają nam o tym pamiętać.

 Ale dziś nic nie jest takie, jak planowałam. To chyba nigdy się nie udaje, prawda?