Skąd to się bierze, że chociaż duch jest ochoczy, ciało ...
Skąd to się bierze, że chociaż duch jest ochoczy, ciało jest mdłe?
Udostępnij:
Inspiracje:
Czcij świętą prostotę, a nie bezład bogaty w słowa!
Niektórz ludzie przychodzą do Ciebie tylko wtedy gdy oleją ich inni...
Coś się zbliża, coś niezwykłego jak wiosna... Boję się.
Łzy znajdują się na dnie każdego komizmu.
A to jest najważniejsze, tak mi się
przynajmniej wydaje - być w zgodzie
z samym sobą i wiedzieć, kim się jest.
Przeszłość przeminęła i byłoby nietaktem ją przywoływać.
W tym co robimy zwykle mamy wolność wyboru.
Nie rezygnujmy z ambitnych dążeń, z ambitnych pomysłów. Nie wybierajmy wygody i przeciętności...
Przestań karmić się tym, co mówią inni. Idź przed siebie, doświadczaj, czuj, oddychaj, żyj, zachwycaj się, odczuwaj emocje i naucz się je nazywać. I mówić o nich. Przeżyj coś naprawdę, dogłębnie i tak jak chcesz ty, a nie wszyscy dookoła. I przypomnij sobie o marzeniach z dzieciństwa, bo przecież je miałeś. Jeśli odważyłeś się je mieć, masz też wszystko, czego potrzeba, by je spełnić. (…) Zacznij żyć, od teraz.
Okrutną zagadką jest życie.
Przez życie trzeba przejść z godnym przymrużeniem oka, dając tym samym świadectwo nieznanemu stwórcy,
że poznaliśmy się na kapitalnym żarcie,
jaki uczynił, powołując nas na ten świat.