Dobro większości wymaga ofiar.

 Z żyta nie da się upiec pszennego chleba.

 Życie to jest to, co zdarza się nam w trakcie, kiedy snujemy plany na przyszłość. Wciąż jesteśmy młodzi, pełni marzeń i aspiracji, nie zdając sobie sprawy, że już teraz tworzymy właśnie naszą historię.

 Myślę, że najgorsze, co może kogoś spotkać, to przegapienie swojego życia. Niewykorzystanie szansy na zrealizowanie swoich pragnień, na odnalezienie sensu i wreszcie — na poznanie i pokochanie siebie samego. Najgorsze dla człowieka to obejrzeć się wstecz, gdy jest już za późno, spojrzeć na swoje życie i uświadomić sobie, że — z głupoty, lenistwa czy tchórzostwa — nie poszło się drogami, którymi chciało się iść. Marcin Szczygielski (z książki Berek)

 Czy to możliwe, że trzeba zapaść na raka, aby cieszyć się życiem?

 Kuszą nas ciągle wszystkim, czego nam brak. Czujemy ciągle, że nie bez przyczyny dano nam je tkwić w świecie, gdzie nam ciągle tęskno o tyle, o ile zbyt mało kochamy.

 Umarli mogą zatrzymać swoje tajemnice. My, żywi,
i tak nie wiedzielibyśmy, co z nimi począć.

 Nie istniejemy sami w sobie, lecz tylko w naszych wzajemnych odczuciach.

 Najgorsze są noce, gdy dzielność śpi, a ja się budzę...

 W każdym człowieku ukrywa się istota ludzka, która prędzej czy później wyjdzie na jaw.

 Oddawanie serca innej osobie stanowi najlepszy sposób zgotowania sobie piekła na ziemi.