Teoria to praktyka przeciętniaków.

 Nie tylko sztuka i wiedza, ale także cierpliwość musi być częścią dzieła.

 Prawdziwa wolność to wtedy, kiedy człowiek może decydować, jak chce żyć.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Tak ciężko stracić kogoś, z kim jeszcze nie załatwiło się wszystkich spraw.

 To, przed czym uciekałam na jawie, doganiało mnie w snach.

 Niewinni zawsze są pierwszymi ofiarami.

 Podobno ludzie, którzy wciąż mówią, nie mają o czym milczeć.

 Ci co rozśmieszają ludzi, cenniejsi są od tych, co każą im płakać.

 „Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd".

 Człowiek przewraca się nie na własnych błędach, ale na wrogach, którzy te błędy wykorzystują.