W rękach jego błyska miecz - nad głową szumi sława.

 Jak łatwo widzisz w życiu cel, jak łatwo stwierdzasz jego brak.

 Nauka o cierpieniu głoszona przez Buddę jest uniwersalną prawdą.

 Wyobraź sobie tragedię człowieka, który przez całe życie patrzył w gwiazdy, a potem trafił do lasu, w którym w ogóle nie ma gwiazd. A w dodatku całkiem oślepł. Nie potrafisz tego zrozumieć.

 [...] pewnie właśnie po to wymyślono zakamarki, by robiono w nich głupstwa.

 [...] tragedia nie jest karą lecz wyzwaniem.

 (..) sercu ludzkiemu nie to drogie, co drogie, a to, co swoje.

 Umarł przywalony resztkami feudalizmu.

 Jest z nami trochę tak jak z człowiekiem, który musi przebiec morze pływającej kry. Nie wolno mu odpocząć, nigdzie nie może stanąć na dobrze, gdyż utonąłby wtedy, po pierwszym skoku, w przepaści, W morzu bez dna. Musi ciągle wypatrywać następnej kry, iść nieustannie, nad przepaścią pod nogami, w s stronę lądu, który - o tym jednym wie - jest przed nim.

 Frazes nie jest ustalonym zwrotem, ale ustalonym kłamstwem.

 Musi być ktoś, kogo nie znam, ale kto zawładnął Mną, moim życiem, śmiercią, tą kartką.