Kiedy kogoś kochasz, zawsze wiesz, że coś go dręczy.

 Był to Weltschmerz - ów ból życia, co unosi się w duszy jak gaz i nasyca ja rozpaczą, tak że szukamy zdarzenia, które nas mogło zranić, i nie możemy znaleźć żadnego.

 Jeśli chcesz gdzieś dojść, najlepiej znajdź kogoś, kto już tam doszedł.

 Przyjmij każdego takim, jakim jest.Każdy ma wady, nawet najlepszy.Jesteśmy tylko ludźmi-nie aniołami..

 Zdrowych z założenia nie ma, tyle tylko, że nie każdego trzeba od razu zamykać.

 Nie mogę ci obiecać, że nigdy nie będę ranny, ale mogę przyrzec, iż zrobię wszystko, co w mojej mocy, by wrócić do ciebie każdego dnia.

 Słodko jest pić, ale gorzko jest płacić za to.

 Świat jest nieraz snycerzem, a serce kobiety lawą ostygłą.

 Jest z nami trochę tak jak z człowiekiem, który musi przebiec morze pływającej kry. Nie wolno mu odpocząć, nigdzie nie może stanąć na dobrze, gdyż utonąłby wtedy, po pierwszym skoku, w przepaści, W morzu bez dna. Musi ciągle wypatrywać następnej kry, iść nieustannie, nad przepaścią pod nogami, w s stronę lądu, który - o tym jednym wie - jest przed nim.

 Obsceniczność wojny: intymność wzajemnie przelanej krwi, lubieżna bliskość, oko w oko, dwóch żołnierzy zarzynających się nawzajem.

 Zawsze jakoś to jest, zawsze jakoś się to życie w końcu układa. Może po prostu los chce cię doświadczyć, przećwiczyć na różne sposoby, byś miała siłę udźwignąć ten ogrom szczęścia, który dla ciebie szykuje?