Może od umierających należy uczyć się życia?
Może od umierających należy uczyć się życia?
Oglądaliśmy upadek, biorąc go za zwycięstwo.
Nie pamiętamy snu, ale sen pamięta nas.
Ja, droga pani, mam bardzo mało rozumu, a strasznie dużo serca, więc się tego serca boję.
Czasu dłońmi nie zatrzymasz. Ludzi, którzy nie chcą być w twoim życiu, też nie. Dłońmi nie dasz rady. Groźbami staniesz się śmieszny. Prośbą naiwny. Tylko właściwy człowiek będzie chciał zostać przy tobie, kiedy nie zrobisz nic. Nie będziesz walczył, nie będziesz błagał, nie będziesz straszył. Czasem milczenie mówi nam najwięcej i najgłośniej. Milczenie to złoto. Pokazuje naszą wartość w oczach innych.
Życie nie musi obfitować w wielkie wydarzenia. Codzienny obowiązek, prosty i niepozorny, wystarczy, aby je upiększyć i uszlachetnić.
Nieśmiałość jest bronią, którą dała nam natura, byśmy mogli strzec naszej samotności.
Bo śnię, a w snach widzę gwiazdy.
Nie składaj obietnic, jeśli nie jesteś pewny,
czy zamierzasz ich dotrzymać.
Każde światło na Brodwayu to złamane ludzkie serce...
Lepiej z mądrym umierać, niż żyć z głupim.