Póki słońce będzie błyszczeć na niebie, życie nigdy całkiem nie ...

 Pamięć to sztuczki i dziwność.

 Oczy są zadziwiające. Po nich poznasz ile człowiek spał, czy płakał, jaki ma nastrój, jak bardzo jest niekochany, poznasz po nich charakter. Oczy są zwierciadłem tego co mamy w środku.

 To możliwość spełnienia marzeń sprawia, że życie jest tak fascynujące.

 Kiedy kogoś zabraknie, nie ma takich słów, które mogą go przywrócić.

 Smutek i żal pozwalają ludziom zachować człowieczeństwo i pamięć o tych których stracili.

 Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

 O tym, czy ktoś uchodzi za przystojnego, czasem decyduje moda panująca w danej epoce.

 Jeśli chcesz naprawić świat,
najpierw musisz przyjrzeć się sobie
i zmienić się. Zacznij od tego
gościa, którego widzisz w lustrze.

 Tak naprawdę wszystkie dobre książki dla dzieci są też książkami dla dorosłych...

 W życiu możesz liczyć najwyżej na to, że reszta świata o tobie zapomni.