
Abyście tylko potrafili położyć kwiaty pomiędzy smutnymi liśćmi życia!
Abyście tylko potrafili położyć kwiaty pomiędzy smutnymi liśćmi życia!
Jeśli twój dzień powszedni wydaje ci się ubogi, nie obwiniaj go; oskarżaj raczej siebie, że nie jesteś dość silny, by wydobyć jego bogactwa.
Gdy już raz było się martwym, nic nie wydaje się straszne.
Są rzeczy, które trzeba zdążyć
opowiedzieć, zanim ktoś o nie zapyta.
Byle kretyn może cieszyć się
życiem w wieku dziesięciu, dwudziestu
lat, ale kiedy człowiek ma sto lat,
kiedy już nie może się ruszać,
musi uruchomić swoją inteligencję.
Najbardziej pragniemy tego, co nam umyka.
Artysta, prawdziwy artysta, a nie przeintelektualizowany młynek mielący automatycznie wszystkie możliwe wariacje i perturbacje, nie powinien bać się cierpienia.
Nielegalne zyski przynoszą nagłe radości i długotrwałe smutki.
Musimy żyć. Żyć tak, by później nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.
Życie bez wspomnień to życie tylko w połowie.
Szczerość to jedyna cecha za którą ludzie mogę Cię znienawidzić.