Wszyscy jesteśmy słabi (...).Tylko każdy na swój sposób.

 Wątpliwości nie są przeciwieństwem wiary (...). Są jej elementem.

 Drogowskazy stoją na miejscu.

 Niczym zakochany diplodok trąca mnie swoją malutką i płaską główką.

 Rodzi nie tylko matka dziecko, lecz także dziecko matkę.

 Była dumna z samej siebie, że w końcu zdobyła się na odwagę, by pożegnać się z życiem.

 Czasem wystarczy chwila, żeby zapomnieć o całym życiu. Czasem nie wystarczy życia, by zapomnieć o jednej chwili.

 - Pijemy coś dzisiaj?
- A co, masz urodziny?
- Nie, mam wódkę.

 Wszystko powinniśmy robić tak, jakbyśmy robili to po raz pierwszy.

 I nie wierzę, że nie żyjesz. Musisz żyć, skoro wciąż cię czuję.

 Błądzę w ciemnościach wspomnień i w rezultacie mylę się w rzeczach bardzo zasadniczych.