Czym byłoby życie bez nadziei? Iskrą odrywającą się od rozpalonego ...

 Tota vita discendum est moriprzez całe życie trzeba się uczyć umierać.

 Ja jestem złośliwy jak wąż chory na półpaśca.

 Najokropniejsi są jednak ludzie.

 Nie byłem stworzony do myślenia. Byłem stworzony do jedzenia.

 Abyście tylko potrafili położyć kwiaty pomiędzy smutnymi liśćmi życia!

 Ludzie wielbią słońce, które świeci jasno na niebie, a nie to, które jeszcze nie wzeszło.

 Żołnierz musi ginąć, lecz śmiercią swą żywi naród, który go wydał.

 Podobno bratem bliźniaczym mądrości bywa u ludzi smutek.

 Czym się różni to, czego nigdy nie będzie, od tego, czego nigdy nie było?

 Znaleźliśmy się w miejscu, gdzie czas zamarł, a wspomnienia nie miały dostępu.