Potykam się o słowa i jestem zaskoczony, że opuszczają usta ...
Potykam się o słowa i jestem zaskoczony, że opuszczają usta we właściwym porządku.
Trzeba jeść aby żyć, nie zaś żyć, aby jeść.
Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i pożera swój ogon.
Nie można się przygotować na prawdziwe cierpienie. Musisz pozwolić, żeby rozdarło cię na strzępy.
Należy przyznać, że szczęście w tym życiu opiera się na nadziei nowego i zupełnie innego życia; jest się szczęśliwym wtedy, gdy bliskie jest uobecnienie tej nadziei.
Rzym cię strawi i wypluje, Rzym niczego nie zachowa.
Dawniej śmierć była mi zawsze tylko kimś z szerszego towarzystwa. Teraz zasiada ze mną do jednego stołu: muszę się z nią zaprzyjaźnić.
Ludzie za łatwo rezygnują z
władzy nad własnym życiem.
Tylko raz jest się młodym, tylko raz się przeżywa wszystko po raz pierwszy.
Co mi nie zadaje śmiertelnego ciosu, to mnie silniejszym czyni.
Umrzemy. I to może być najważniejsza oraz najpiękniejsza z wszystkich możliwości, jakie niesie życie. To sprawia, że kochanie jest koniecznością, więc nic nie jest na stałe. To sprawia, że życie jest tak cenne, bo obdarza nas cząstką nieśmiertelności: głębia miłości, którą posiadamy.