Słowo płynie jak woda pod przed wiosennym śniegiem.

 Pogoń za dostatkiem przekonuje człowieka, że inni żyją w jeszcze większym dostatku.

 Niestety żyjemy tak, jakbyśmy pisali coś na
brudno. Pisarz może poprawić tekst, jeśli mu
się nie udał, albo go wyrzucić na śmietnik.
W życiu to niemożliwe, co się przeżyło, nie
da się już naprawić ani oczyścić, ani wyrzucić.

 Życie jest kwarantanną na drodze do raju.

 Wielkość nie służy okazji, wielkość okazję chwyta.

 (…) nie powinno tak być. Czy trzeba zapominać stare znajomości i dawne dni?

 Życie pełne jest chwil mrożących krew w żyłach.

 Dobrze jest, jeśli życie i książki mają treść.

 Nie chodzi o to, by przetrwać, ale o to, by żyć z pasją, z jakimś entuzjazmem, żądzą życia i czasem z lekkim szaleństwem. To jest prawdziwe życie.

 Czy można kogoś porzucić i jednocześnie z nim być ?

 Za późno było się cofać - świat istnieje tylko dzięki temu, że zawsze za późno się cofać.