Są dwa rodzaje pamięci. Taki, który bierze się ze sobą ...
Są dwa rodzaje pamięci. Taki, który bierze się ze sobą wszędzie, i taki, który się zostawia.
Być może czasami najlepiej jest być niewidomym, wtedy widzi się rzeczy takimi, jakimi są naprawdę, a nie pozwala się oślepić ich wyglądowi.
Nie mam już cierpliwości do pewnych rzeczy, nie dlatego, że stałam się arogancka, ale po prostu dlatego, że osiągnęłam taki punkt w moim życiu, gdzie nie chcę tracić więcej czasu na to, co mnie boli lub mnie nie zadowala. Nie mam cierpliwości do cynizmu, nadmiernego krytycyzmu i wymagań każdej natury. Straciłam wolę do zadowalania tych, którzy mnie nie lubią, do kochania tych, którzy mnie nie kochają i uśmiechać się do tych, którzy nie chcą uśmiechnąć się do mnie.
Życie to nie jest magnetofon i czasami nie można cofnąć taśmy.
Przeżywaj dzieciństwo swoich dzieci.
Doświadczenie nie jest tym, co się przytrafia. To to, co robisz z tym, co ci się przytrafia.
Nie obchodziło mnie, czy ktoś nas widzi; czułem, że ona chce tego równie mocno jak ja.
Pamiętaj zawsze o tym – uczucia istnieją po to, by się nimi dzielić.
Zasada jest prosta. Ostatniego drinka zagryzaj zawsze kartą SIM.
Cóż to za diabelska zabawa: życie!
Aby przeżyć, muszę pozostać ich zabawką.