Nie potrzebuję samotności, aby się modlić, ale potrzebuję ciszy wewnętrznej.

 Dlaczego czasami tak trudno jest rozmawiać? Zamiast prośby o wyjaśnienie serwujemy chłodne spojrzenia. Zamiast żartu - milczenie. Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! Obejmij mnie! Kochaj mnie! A jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Ktoś, kto walczy ze swymi obawami, walczy z wiatrakami.

 Jestem Ewą z rajskiego ogrodu, a on to wąż. Nie potrafię mu się oprzeć.

 Życie jest okazją- wykorzystaj ją!

 Nie ma złych zakrętów. Tylko ścieżki, o których nie wiedzieliśmy, że są nam przeznaczone.

 Kłopoty są po to, żeby je usuwać.

 Życie to ciągłe słońce i deszcz, ból uśmiechu i uśmiech bólu. To rzeka, której brzegów nie znamy i nie znamy jej końca. To książka, której nie możemy przewrócić stron, tylko czytać dalej, aż do ostatniego słowa. Życie to gra, którą musimy zagrać, nieznający jej reguł. To przygoda, której nie wybieramy, ale której nie możemy uniknąć.

 Ten, kto znalazł, śpi z otwartymi oczami.

 Nie ten naprawdę szanuje, co całuje, ale ten, co w zgodzie żyje.

 Głupiec i mędrzec nie widzą tego samego drzewa.