Czarna śmierć krążyła wciąż w powietrzu, wypatrując nowych ofiar.

 Gdy nie ma gdzie zawrócić, trzeba iść na przód.

 Okoliczności nie powinny zmieniać zasad.

 Życie to najdziwniejsze co może się nam zdarzyć. Kiedy już umiemy żyć, musimy umierać. Kiedy już umiemy kochać, musimy odchodzić. Kiedy już umiemy rozumieć, musimy zapominać.

 Życie jest tym, co się dzieje, kiedy jesteśmy zajęci planowaniem innych rzeczy. Często tak bardzo skupiamy się na planach na przyszłość, że zapominamy cieszyć się chwilą obecną. Czasami najważniejsze jest po prostu zatrzymać się, spojrzeć wokół i docenić to, co mamy.

 Uświadomiona cnota oblicz równie dobrze jak występek.

 Życie oferowało możliwość wyboru, a wartość wszystkich oceniało się po tym, czy mają odwagę, bezczelną determinację, by złapać szansę i nie wypuścić jej z uścisku.

 Nie musimy robić nic wielkiego, byśmy mogli coś zmienić na lepsze. Wystarczą małe kroki, które robimy każdego dnia. Życie to nie sprint, ale maraton, w którym liczy się nie szybkość, ale wytrwałość.

 Dobro czyń najlepiej natychmiast, gdyż możesz potem się rozmyślić. Zła najlepiej nie czyń natychmiast, bo możesz się potem rozmyślić.

 Dobroczynność nie zwleka, bo chętnie czynić, to mieć zwyczaj prędko czynić.

 Zawsze jakoś to jest, zawsze jakoś się to życie w końcu układa. Może po prostu los chce cię doświadczyć, przećwiczyć na różne sposoby, byś miała siłę udźwignąć ten ogrom szczęścia, który dla ciebie szykuje?