Tylko ludzi trudno byłoby mi oddać.

 Nie można przeżyć na nowo
czasu, który się już raz przeżyło.

 Niech żyje wesołość! Kto wie, czy świat potrwa jeszcze trzy tygodnie?

 [...] płomień jest analogowy, nijak go cofnąć kliknięciem myszy.

 Żyje się jedynie po to, żeby być gotowym na długie leżenie w grobie.

 Chwila jest wszystkim, co mamy.

 Życie idioty to nie bułka z masłem.

 Nie ma rzeczy niemożliwych. Jest tylko to, co nam się wydaje niemożliwe. A wyobraźnia, jak wiadomo, nie zna granic.

 Ach, jak ja się będę teraz łotrował! Jak ja się będę łotrował!

 Tak i swawola niewoli jest matką.

 Potęga człowieka przejawia się w przestrzeni, czas ujawnia jego bezsilność.