Jakże niespiesznie rozkosz opuszcza rozgrzane gniazdo.

 To. co istotne w człowieku, uwidacznia się dopiero w chwili, kiedy musimy uznać go za straconego dla siebie, w chwili, gdy ów człowiek już się z nami żegna. Naraz można go we wszystkim, co w nim jest wyłącznym przygotowaniem na ostateczną śmierć, rozpoznać jego prawdę.

 Myślę, że najwspanialsze wspomnienia związane są z najbardziej nieprawdopodobnymi miejscami. To dowodzi, że spontaniczność jest bardziej satysfakcjonująca niż skrupulatnie zaplanowane życie. Drobiazgowo zaplanowane cokolwiek.

 By osiągnąć realistyczny efekt,należy ostrożnie dobierać środki.

 Była już zresztą prawie wolna - ale jeszcze niezupełnie, jeszcze nie wtedy.

 Czsami ludzie nie dostrzegają tego, co mają przed samym nosem...

 Kto jest zmęczony sobą, ten męczy bliźnich, oni zaś męczą jego.

 Często robimy burze mózgów, ale nie po każdej płyną potoki myśli.

 Zmartwienie kropelkami w serce ludzkie ciecze,
A przecież nie jest skałą - to serce człowiecze.

 Szczęśliwym jest człowiek,kiedy umie u schyłku swego życiaznaleźć więź łączącą go z jego początkiem.

 Już tylko nieskończoność widzę z wszystkich okien.