Jakże niespiesznie rozkosz opuszcza rozgrzane gniazdo.

 Życie nie składa się z pragnień, lecz z czynów.

 Żyjemy pod dyktatem pragnień innych ludzi.

 Kiedy dwoje ludzi się kocha, szczerość jest jedynym rozwiązaniem.

 Są dwa rodzaje pamięci. Taki, który bierze się ze sobą wszędzie, i taki, który się zostawia.

 Częściej słyszymy pouczenia niż pocieszenia.

 Nie obchodziło mnie, czy ktoś nas widzi; czułem, że ona chce tego równie mocno jak ja.

 W całym życiu szanuj prawdę tak,by twoje słowa były bardziej wiarygodneod przyrzeczeń innych.

 Uważaj na słowa, które wypowiadasz. Raz wypowiedziane, mogą być tylko wybaczone, nie zapomniane.

 Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech). Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym. (Danuta Szaflarska)

 Los prawie zawsze sprzyja człowiekowi roztropnemu.