Pragnienie zemsty jest rakiem, który zatruwa serce

 Nie pozwól mi upaść, Danielu.

 Nigdy nie docenia się należycie ludzi, dopóki nie znikną.

 Kto traci energię na myślenie, jak bardzo zaboli go upadek, w zasadzie już spadł.

 Książki są zbyt niewinne by je wyrzucać przez okno.

 Człowiek żyje na tym świecie tylko chwilę, jest jak przemijający deszcz, śnieg upadający chwytany dłońmi. Na jaki zatem cel wydajesz swój oddech życia?

 Ten, kto podsłuchuje, najczęściej coś źle usłyszy...

 Ostatecznym celem człowieka jest dojść do tego, żeby nigdy nie odczuwać strachu.

 Życie jest jak pływanie. Aby utrzymać się na powierzchni, musisz nadal bić ramionami. A jeżeli chcesz się dostać gdzieś, musisz zdecydować którym kierunkiem pójść.

 Masz ten swój cel i wal śmiało, na przekór, a na pewno dojdziesz.

 Pewne drzwi trzeba zamknąć.
Nie ze względu na dumę czy złość.
Po prostu prowadzą donikąd.