
Pragnienie zemsty jest rakiem, który zatruwa serce
Pragnienie zemsty jest rakiem, który zatruwa serce
Kto pierwszy z siebie się zaśmiał, ten zapobiegł ośmieszeniu się.
Każda śmierć, która dotyka nas dzisiaj, stawia przed naszymi oczami wczorajsze życie.
A ja was za podłość waszą przeklinam.
Był jasny zimny dzień kwietniowy i zegary biły trzynastą.
Łatwiej jest się wściekać niż rozpaczać.
Weź łoże swoje i idź!
Nikogo nie nazywaj wielkim, dopóki nie umrze.
Drzewa bywają piękniejsze od ludzi. I często mają ludzką duszę.
Nic nie trwa wiecznie, wszystko kiedyś się kończy. Kończą się filmy, książki i rozmowy. Kończą się uśmiechy i łzy. Ludzie się kończą. Bicie serca się kończy. Związki, miłości, smutki i samotności. Alkohol w butelce i paczka papierosów. I choć jesteśmy tego świadomi, zachowujemy się tak, jakbyśmy byli nieśmiertelni, jak gdyby to przemijanie wcale nas nie dotyczyło. Lubimy myśleć, że to co mamy, mamy na stałe, że nikt nam tego nie odbierze. Aż nagle, pewnego ponurego, deszczowego dnia zostajemy po prostu z niczym. I na tym kończy się nasze przemijanie. Na świadomości.
Jeżeli zawędrujesz dość daleko,
wszelkie reguły ulęgną zawieszeniu.