Takie jest życie twarde.

 Przeszłość można medytować, przyszłość trzeba tworzyć.

 Niektóre elementy układanki, tworzącej świat, są wstrętne.

 Wszelka teoria jest szara,a zieleni się tylko złote drzewo życia.

 Niektóre rzeczy dają więcej przyjemności, kiedy nie jest się na nie przygotowanym.

 Mama zawsze w głębi duszy uważała, że wiersz bez rymu nie jest wierszem.

 Ludzie tworzą narracje z materii snów, które mają zwykłą, realną podstawę fizjologiczną.

 Potrzeba dwóch lat, aby nauczyć się mówić; pięćdziesięciu, aby nauczyć się milczeć.

 To taka gra - odezwała się Isa. - Gra, która toczy się w mojej głowie.

 Czasem wystarczy chwila, żeby zapomnieć o całym życiu. Czasem nie wystarczy życia, by zapomnieć o jednej chwili.

 Jak pies, którego wabi i odpycha smród płonącego własnego gatunku.