Takie jest życie twarde.

 Jest brzydki jak grzech śmiertelny, pomyślała Moreno. Podoba mi się.

 Kłopot, którym się dzielisz, to kłopot o połowę mniejszy.

 Nieszczęśliwi z cierpień drugich odnoszą pociechę.

 Po czterdziestce zaczyna się starość młodych, a po pięćdziesiątce młodość starych.

 Kto żyje nadzieją, umrze głodny.

 Nie szukaj szczęścia w gwiazdach cudzego nieba, kiedy własne wisi ci nad głową.

 (...) nigdy nie możemy rozpocząć nowego życia, zawsze musimy tylko ciągnąć stare.

 Niewinni zawsze są pierwszymi ofiarami.

 Najlepsza literatura nie mówi o najlepszych momentach ludzkości.

 Zawsze wydaje się, że coś jest niemożliwe, dopóki nie zostanie to zrobione.