Gdy język zawodzi, niech świadczą o tobie twe czyny.

 Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! Obejmij mnie! Kochaj mnie! A jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Żyje się zdrowo nie dlatego, że się umie na wiele rzeczy zapomnieć, lecz dlatego, że na wiele rzeczy umie się zważać. Nadzieje tylko przekładają chorobę, w której ciało splątane tym, co duchowe, nie może się rozwinąć.

 Nie chodzi o to co się chce, lecz co można zrobić by to dostać.

 Są sprawy, o których nie sposób mówić. Można o nich tylko malować.

 W pokoju aż gęsto było od duchów przeszłości.

 Ginący królik krzyczy wśród zielonych łąk.
Góry zaciskają potężne dłonie, pełne ukrytego ognia.
W morzu żyją rekiny, w oczach ludzi nienawiść.

 Wesołe jest życie staruszka.

 Pozostał alkohol. Tam wciąż jeszcze pół mnie.

 Jedno życie przyciąga drugie.

 Najważniejsze dni w życiu człowieka to dzień, w którym się urodził, i ten, kiedy zrozumiał, po co przyszedł na ten świat.