Każdy z nas żyje w swoim własnym świecie.

 A ja stoję i zastanawiam się dlaczego, gdzie, co.

 Są rzeczy, które możemy zmienić,
i takie, na które nie mamy wpływu.

 Ludzie nie pamiętają tego, co mówisz czy robisz, ale jakie uczucia w nich wzbudzasz.

 Każdy z nas żyje w swoim własnym świecie.

 Nie jestem sama, ponieważ mam w sobie dziecko. Ja to już naprawdę czuję.

 Czujemy się wolni, ponieważ brakuje nam bardzo języka, by wyartykułować nasze zniewolenie.

 Wiesz co się robi, jak życie dołuje?
Mówi się trudno i płynie się dalej.

 Chcę w moim życiu móc kochać kogoś, kto pokocha mnie.

 Nie martw się zbytnio - żyj!

 Nie zając jest ważny, ale bieg. Tak naprawdę życie przypomina bieg, a nie meta. Ważne jest, jak sobie ten bieg urozmaicamy, co robimy, jak żyjemy, a nie jaki jest jego finał.