Kto ratuje jedno życie, ten jakby ratował cały świat.

 I alejką między "wszystko" i "nic" ruszył przed siebie.

 Strzeż się ludzi, którzy prowadzą cię do miejsc nazwanych na ich cześć.

 Istnieją dwa rodzaje rozczarowań w życiu:1. Nie dostawać wszystkiego, czego się chce2. Otrzymywać wszystko, czego się zapragnie.

 Nie można wymazać ani zmienić historii. To byłoby równoznaczne z zabiciem samego siebie.

 Dialog bowiem zawsze łączy, nawet jeżeli walka na słowa jest zażarta.

 Bo utrata życia nie jest
wcale najgorszą rzeczą,
jaka może spotkać człowieka. Najgorsza jest utrata tego,
po co się żyje.

 Pod koniec dnia, pod koniec roku, spójrz wstecz i pomyśl sobie: było różnie. Bywało źle. Bywało może nie tak znowu najgorzej? Chyba dałam radę. Chyba dałem radę. Żyję. Nie zawiodłem przesadnie najbliższych. Nadal utrzymuję się na powierzchni. Pomogłam. Zadzwoniłem. To proste rzeczy, ale to z prostych rzeczy złożona jest codzienność. I gdy codzienność wywołuje w Twojej głowie spokój, to wtedy żadne „jutro” nie jest straszne. Właśnie takiego „wczoraj” Ci życzę.

 Życie to podróż, która jest znacznie bardziej interesująca niż cel. Kiedy zmieniasz sposób patrzenia na rzeczy, rzeczy, na które patrzysz, zmieniają się.

 Chorego, który uważa się za zdrowego, nie można wyleczyć.

 Najważniejsze w życiu, to nauczyć się, jak upadać.