Lepiej jest zginąć stojąc, niż żyć na kolanach.

 Jak się sądzi człowieka: wielkością bohaterstwa czy rozmiarem klęski?

 (...) nie potrafię dziękować, gdy przymieram głodem.

 Raz w życiu pomyliły mi się kroki

i od tego czasu chodzę krzywo.

 Kiedy wschodzi słońce, jeden umrze z gorąca, inny uniknie zamarznięcia.

 Niedoskonałości sprawiają, że rzeczy są bardziej interesujące.

 Chodzi mi o to, że pisarze... kształtują życie swych bohaterów.

 Nosimy góry w kościach za życia i stajemy się nimi po śmierci.

 Obudziłam się i pomyślałam,że jestem w niebie.

 Zaangażowanie osobiste powinno być obce profesjonaliście.

 Chciałbym, ażeby każdy z wielkim staraniem wybrał własną drogę i szedł naprzód właśnie nią, zamiast drogą ojca, matki czy sąsiada.