Puk. Puk. Masz ptaszka w głowie. Puk, puk. Cały czas ...

 Należy być optymistą na początku pracy, a krytycznym na końcu.

 Czymże jest życie, jeśli nie szeregiem natchnionych szaleństw? Trzeba tylko umieć je popełniać! A pierwszy warunek: nie pomijać żadnej sposobności, bo nie zdarzają się co dzień.

 Smutne jest to, że po tak zaje*istych chwilach spędzonych razem, ludzie nagle przestają się znać.

 Nie żałuj, nigdy nie żałuj,
że mogłeś coś zrobić w życiu, a tego
nie zrobiłeś. Nie zrobiłeś, bo nie mogłeś.

 Nie ma ludzi, którzy by się lepiej rozumieli, niż żołnierze i księża.

 Nigdy nie mów o tym, na czym się nie znasz.

 Czy jest pragnienie bardziej żałosne - albo gorętsze - niż pragnienie drugiej szansy?

 Potrafię przyznać się do błędu, przeprosić i wiele wybaczyć. Niezwykle cierpliwy ze mnie człowiek i myślę, że moje granice tolerancji dla ludzkich zachowań sięgają bardzo daleko. Taki już ze mnie typ. Ugodowy. Czasami jednak zdarzy się - chociaż niezwykle rzadko - że ktoś uprze się na tyle, że te granice przekroczy. Wtedy zaczynam wyznawać "mamtowdu*izm" i "c*ujmnietoobchodzizm". Wtedy już nikogo nie przepraszam, jedynie samą siebie, że wcześniej byłam tak grzeczna, nazbyt wyrozumiała w stosunku do innych i zbyt mało honorowa w stosunku do siebie.

 Głupota ma swoje prawa, ma jednak również swoje granice.

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, ale rzeczywistością do doświadczenia.