
Niech życie moje zwie się: wieczna zmienność W wiecznej jedności ...
Niech życie moje zwie się: wieczna zmienność
W wiecznej jedności na duszy cokole.
Klnę, bo boli. Płaczę, bo nie daję już sobie rady.
Najlepsze w życiu są złudzenia o życiu.
Najgorsza jest walka pomiędzy tym, co wiesz, a tym co czujesz.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Uczciwość w małych rzeczach nie jest małą rzeczą.
Nikt nie może cofnąć się w czasie i dopisać
nowego początku, ale każdy dzień jest szansą
na dopisanie nowego zakończenia.
Zdarzają się wyjątki. - Całe życie składa się z wyjątków.
Życie nie porusza się prostymi drogami. Otrzymujemy mnóstwo szans, by zacząć od początku - o ile naprawdę ich szukamy.
Każdy człowiek umiera, nie każdy naprawdę żyje.
Życie jest jak rower. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.