Niech życie moje zwie się: wieczna zmienność W wiecznej jedności ...

 Nie wiem, co było zimniejsze, metal, czy ja.

 Ktoś, kto szybko umie przyznać się do własnego błędu, zamyka usta innym.

 Odkąd egzystencjaliści odkryli,że człowiek umiera, już trudno nas czymkolwiek zaskoczyć.

 Życie oferowało możliwość wyboru, a wartość wszystkich oceniało się po tym, czy mają odwagę, bezczelną determinację, by złapać szansę i nie wypuścić jej z uścisku.

 Popatrz swoimi szarymi oczami
na śnieg. Pustka napotyka pustkę.

 Przeszłość to przestrzeń, w której mieszkały wszystkie jego błędy.

 Lepiej, jak się będziesz bronić, niż żebyś miała dać się pokroić jak tort.

 Próba zapomnienia o kimś jest niezawodnym sposobem, by nie myśleć o niczym innym.

 Życie to rzecz nieskończona. Nie ma zakończenia, tak naprawdę. Proces twórczy jest procesem odkrywania, procesem ciągłym ujawniania samego siebie. Ciemnością jest nieznane, bo nie poznaliśmy całego siebie.

 Nie przeciągaj pożegnania, bo to męczące. Zdecydowałeś się odejść to idź.