
Niech życie moje zwie się: wieczna zmienność W wiecznej jedności ...
Niech życie moje zwie się: wieczna zmienność
W wiecznej jedności na duszy cokole.
Bezczelność jest najgorszą z chorób ludzkich.
Nie w szczęściu, ale w nieszczęściu okazać może człowiekprawdziwą swą wielkość i cnotę.
Życie przelatuje szybko, zwłaszcza te lata, które warto przeżyć.
Oczy bywają modre, brązowe, a nawet zielone. Najczęściej jednak są nieme.
Chłop, któremu brak nawet kartofli w ilości dostatecznej do wyżywienia, musi zawsze zostawać analfabetą
Życie to nie dni, które minęły, ale te, które zapamiętaliśmy. Istnieje tylko tyle życia, ile w nas samych zachowało się wspomnień.
Człowiek nigdy nie ogląda się na to, co zrobione, ale na to patrzy, co ma przed sobą do zrobienia.
Jednak natura ludzka jest niezbadana i pełna niespodzianek.
Pasterze, marynarze czy kupcy znają zawsze takie miasto, w którym żyje ktoś, kto sprawia, że pewnego dnia zapominają o urokach beztroskiego wędrowania po świecie.
Dziś prawdziwy czeski pisarz nie pisze krwią, tylko sadłem.